Eerbeekse oliemolen

Eerbeekse oliemolen

De geschiedenis van de watermolen aan de Eerbeekse Beek is nauw verbonden met het Huis te Eerbeek. De oudste vermelding van de watermolen te Eerbeek dateert van 1395. In dat jaar kwam het “Huis te Eertbeeck” met bezittingen waaronder de beekmolen in handen van Vrederick van Bronchurst, een van de Heren van Bronkhorst.

In de negentiende eeuw kwam er bij de korenmolen een oliemolen. Deze oliemolen uit 1861 was tot 1917 in bedrijf.

Beukennootjes in het verleden

In het verleden was het maken van olie uit beukennootjes op de Veluwe een bijverdienste van kleine boeren. De beukennootjesolie werd gebruikt om pannenkoeken en oliebollen in te bakken. Het restproduct van de beukennootjes werd gevoerd aan het vee. Het was seizoenswerk: de oliemolen was slechts een paar maanden per jaar in bedrijf. Later ontdekte men dat daarbij giftige stoffen vrijkwamen en stopte men met het produceren van beukennootjesolie (1917).

De Eerbeekse oliemolen weer in bedrijf

Op initiatief van de provincie, Het Geldersch Landschap, Monumentenzorg en het Waterschap Vallei en Veluwe begon men in 2007 met de restauratie van de watermolen. Het project werd mogelijk door een subsidie van de Europese Gemeenschap en donaties van de initiatiefnemers en het bedrijfsleven. De gerestaureerde oliemolen kon in november 2007 weer in gebruik worden genomen.

De oliemolen is meer dan 100 jaar gepacht/gekocht door de familie Zadelhoff. Onlangs is de oliemolen overgedaan aan Geldersch Landschap en Kasteelen zodat het ensemble landgoed en oliemolen weer hersteld is.